PANIE, TYŚ MI NAJMILSZY...

PANIE, TYŚ MI NAJMILSZY...

90.

Panie, Tyś mi najmilszy i najbliższy zarazem tu na ziemi, Tyś mi Bogiem i Ojcem na zawsze, na wieki, przez wieczność całą! Do Ciebie Panie codziennie wznoszę wzrok swój i modlitwy, wsłuchując się w uczucia swoje coraz mocniej. Uczę się Panie poznawać mowę Twoją w stworzeniu i rozpoznawać znaki wskazując mi do Ciebie drogę.

Wieloma fałszywymi drogami ludzie podążają naprzeciw swojej zgubie, nieliczni wsłuchują się w swoje wnętrza i uczucia, wyciągając jasne wnioski, podążając dalej za nimi konsekwentnie.

Cóż z tego, że lżej się ludziom żyje na ziemi, jeżeli to lenistwo duchowe się zowie. Nie potrafią już ludzie podążać do Światła sami, narzędzia ich ciała ziemskie rozumowo w ślepe zaułki życia codziennego powpadały.

Kulturą obecną ich życia można nazwać wyjałowioną glebą, która straciła dar rodzenia obfitych plonów, dobrych owoców, wszędzie osty, kaktusy, a wśród nich pełzają strażnicy ciemności - myśli syczące jak węże i skorpiony atakując wszystko, co ma naturę jaśniejszą.

Upadli już nie ludzie codziennie rozgrywają ciemny scenariusz przed swoim ciemnym panem zwanym Lucyferem, który umiejscowił się w ich uszkodzonym przez nadmierny rozwój przednim mózgu, który proponuje i wzmacnia codziennie niskie, puste, leniwe myśli, które kreują współczesnego manekina, wytwór cywilizacji technicznej.

Czemu Panie ludzie w ciemnościach siedzą od wieków na tej ziemi i niżej, wciąż niżej upadają? Słowa Twojego Panie nie chcą znać i nie znają! Przecież Panie Twoje Słowo jak wicher odsłania Prawdę i jak błyskawica powoduje oświecenie!

Przeżywanie Słowa Panie Twojego, to otwarcie się na Twoją Siłę, to uzdrowienie i poderwanie się w Świetle na nogi, aby czynem przemierzać chciane Panie przez Ciebie światłe drogi, które radość poznawania płynącą od Ciebie Panie Miłości dają i codziennie czynem radosnym duch ludzki daje świadectwo Prawdy, że według Panie Twoich Bożych praw tu na ziemi żyje, oddając Tobie Panie cześć i chwałę za łaskę bycia, za życie darowane.

Duch ludzki lśni jak diament, gdy współbrzmi w Miłości i Woli Bożej, świeci jak latarnia wskazując Słowem innym drogę poprzez wędrówkę z krainy cieni i cierni do sfer jaśniejszych, do domu, raju duchowego, który wokół was już może jaśnieć tu na ziemi jako namacalny dowód wielkości mojego Ojca, Boga, naszego Pana od wieczności na wieki, na zawsze!