OCZYSZCZENIE ZIEMI NASTĘPUJE

OCZYSZCZENIE ZIEMI NASTĘPUJE

252.

I w tej części Materii to naturalny proces, przejrzała materia rozpoczyna proces rozkładu, wszyscy ci, którzy są zbyt ciężcy w materii wraz z nią podlegają rozpadowi, aby rozkładu uniknąć należy uwolnić się od Materii i unieść się w miejsce, gdzie proces rozkładu nie zachodzi.

Lecz ludzkość nie wykorzystała danego jej w łasce czasu ziemskiego na rozwój, nie tylko materii, ale również swojego ducha, co jest procesem ważniejszym. Przez wiele tysiącleci jej zainteresowanie skierowane było tylko na tym, co ich mózg przedni i jego rozum mógł pojąć, a to tylko ziemskie, o sobie samym nic nie wie i nie rozwinął świadomości siebie samego. Nie korzystali ziemscy ludzie z mózgu duchowego, tylnego należycie, aż ten im skarlał. Tak ludzie pozbawili się sami łączności ze Światłem, odcięli się od Źródła Życia. I w takim stanie stoją na tej ziemi nie wiedząc skąd przybyli, kim są i dokąd zmierzają. Przecież to zakrawa na kpinę, lecz tacy ziemscy ludzie są.

Pomocy ziemscy ludzie nie chcą przyjąć, gdyż ich nadmiernie rozwinięty mózg przedni, sam tego nie potrafi, a mózg tylny w swej duchowej czynności jest nieużywany i skarlał, brak koniecznej harmonijnej, wzajemnej współpracy.

I tak ziemski człowiek dał się związać z tą częścią Materii, gdzie panuje ciemność, stając się chętnym sługą Lucyfera. Podał rękę ciemnościom poprzez nadmiernie rozwinięty mózg przedni, który produkuje rozum. I rozum opanował wszystkie dziedziny życia ziemskiego człowieka, wszystko przeniknął jad ciemności, a o duchowości, o sobie samym ludzie coraz mniej wiedzieli, pogrążając się coraz głębiej w ciemności.

I już większość takim życiem wybrała drogę zatracenia, nadchodzące i obecne czasy jasno odkrywają waszą materialną kołdrę, pod którą już tylko robaki.

I choć mogliście się kierować w stronę swego sedna, swego prawdziwego »ja«, swojego ducha, to wy wybraliście tylko wszystko co ciężkie, materię. A dowodem jednym z wielu jest to, że wokół was jest wszystko chore, ciężkie, jest duszno, a przecież mieliście swoje otoczenie i samych siebie uszlachetniać, uwznioślać, wzmacniać na drodze do Światła.

Wybierając drogę ciemności tym samym z każdym swoim krokiem, myślą i czynem zanurzaliście się w bagnie, które już was w większości przykryło. Dlatego pomimo swego jakże chorego i złego stanu, nie potraficie i nie chcecie widzieć pomocy ze Światła, a sami ze swojego bagna się nie wydostaniecie, gdyż po prostu nie macie już do tego siły, straciliście ją na swoich ziemskich przyjemnościach jakże chorych tylko rozumowych.

I gdy przychodzi poseł Boży, wy już dostrzec Go nie potraficie, wasze Kościoły i religie długo pracowały, aby pomóc wam wejść do bagna i przetrzymać jak najdłużej. Sami swoim lenistwem duchowym, chętnie na to przystaliście, daliście się tanio sprzedać za kolorowe obrazki, puste modlitwy, czy jakieś koraliki.

W tym czasie ziemskim, duch wasz pozbawiony ruchu skarlał, obciążył się grzechem dziedzicznym i przyszło wam pozostać już tylko w materii, a tu obrót świata i wszystko zaczyna się rozkładać. Żywioły, które współbrzmią w Woli Bożej pomagają wraz z innymi siłami wszystko rozłożyć, wy ziemscy ludzie przy tym już się nie liczycie, sami zajęliście wrogie stanowisko przeciwko wszystkim jasnym posłom, porwaliście sami siebie najniżej, wasz upadek nie można usprawiedliwić, sami dobrowolnie dokonaliście wyboru złego i przy nim trwacie. Sami popatrzcie wokół i zobaczycie, jaki koszmar stworzyliście waszym tylko rozumowym życiem, i wszystko wam się kończy.

Cóż, tak chcecie, tak macie, lecz finał już jest dla was tragiczny.

Tych światłych, którzy zachowali jeszcze czujną tęsknotę do Stwórcy zawsze było niewielu, oni zostaną wzmocnieni, aby mogli wydźwignąć się do góry.

Dlatego Szkoła Prawdy, abyście mogli skorzystać z łaski Mojego Ojca, a waszego Pana i Boga, gdyż droga do Światła zawsze prowadziła tylko przez Miłość, więc jeszcze jest otwarta, ale to wy macie się starać i wysilać, aby ją odnaleźć i zmierzając do niej, ją przejść.

Korzystajcie z nowego objawienia i obyście poprzez ciemności nie dali sobie tej łaski odebrać.