DOŚWIADCZENIA SĄ NADER POTRZEBNE

DOŚWIADCZENIA SĄ NADER POTRZEBNE

166.

One poszerzają wiedzę przez przeżycia i zachowane w duchu w rozwoju towarzyszą.

Bardzo cenne kamienie szlachetne jak diamenty na drodze przez stworzenie swoim blaskiem oświetlają do domu drogę, gdy ich dużo droga jest jaśniejsza.

Tak uzyskane poznanie, osobiste przeżycia, dają duchowi możliwość odniesienia do wszystkiego, co go już tu na Ziemi spotyka, a na dalszej drodze będą jego największym skarbem i dobrym przyjacielem, żywo tkwiąc w jego wnętrzu.

Pozyskanie doświadczenia odbywa się przez uczucia, im silniejsze przeżycia tym są one większe, a majątek ziemski jest tylko tłem wydarzeń się odbywających.

I gdy życie ziemskie jest właściwie przeżyte, bogate wewnętrznie, duch jaśnieje, wydobywa się na zewnątrz do dziennej świadomości, samouświadomienie, poznanie, kim jestem i skąd pochodzę.

Kolejnym etapem i uświęconym obowiązkiem jest poznanie praw Bożych i działanie przez ich pryzmat w swoim życiu dalszym. Poznanie praw Stwórcy i w nich działanie umożliwia duchowi swobodne i wolne poruszanie się wszędzie, gdzie jest, również na tej Ziemi.

Duch ludzki, ziemski człowiek jest wolny wtedy, gdy zna i stosuje prawa Boże, on w nich i z nimi współbrzmi cały, w ten sposób jego myśli, słowa i czyny współbrzmiąc w prawie Stwórcy są jego najlepszymi przyjaciółmi, nikt i nic tego nie zastąpi, jest więc radość, szczęście i sukces, a co w konsekwencji takiego działania powoduje wzlot do góry z perspektywą życia wiecznego w Raju. Wszystko inne jest tylko tłem ziemskim duchowych wydarzeń.

I gdy ziemscy ludzie zapomnieli o prawach Bożych i od nich odeszli, nie przestali im podlegać, gdyż działają one bez ich woli, ale skutki nieprzestrzegania ich zawisnęły nad nimi jak klątwa, która w ich życiu zaczęła się przejawiać raniąc ich bezlitośnie, to konsekwencja ich własnych myśli, słów, ich czynów, to skutki wszelkich ludzkich wyborów.

Zmianę na lepsze, normalne, prawdziwe życie można tylko upatrywać i realizować przez poznanie, i wykonanie wszystkiego zgodnie z Bożym prawem.

W całym tym procesie ziemski człowiek jest jednym małym elementem, który jako jedyny zawiódł w późniejszym stworzeniu, sprzeciwił się woli Bożej, czyli Bożemu prawu, Miłość Bożą rozpiął na krzyżu im przez Stwórcę posłaną, stając się wrogiem, lecz nie przeciwnikiem.

Ludzkość zanurzyła się w rozumowym tylko życiu ziemskim stając się chętnym sługą ciemności, pozbawiła się duchowego pierwiastka i straciła równowagę, harmonii w ten sposób nie uzyska.

Swoim postępowaniem umalowała sobie obraz tylko ciemnymi farbami i w tym obrazie dąży do zatracenia, a żyjąc w ciemnościach codziennie tego nie zauważa, gdyż jego postrzeganie jest tylko rozumowe, a te ograniczone jest przestrzenią i czasem.

I tak ludzki duch w ziemskim ciele zawiódł sam siebie i już bez ingerencji z zewnątrz przez mocny wstrząs obudzić się nie potrafi, nie chce, wszystko przesączone jest jadem ciemności, dosłownie wszystko i on cały.

I w takiej chwili stojąc w środku Sądu Ostatecznego wszystko zaczyna mu się walić, jego wartości, w które wierzył, jego świat zewnętrzny, natura już codziennie mu doskwiera, Żywioły niosą zniszczenie, a tylko dlatego, że ziemski człowiek stał się szkodnikiem, którego czas wytępić bez jego już woli, gdyż nigdy w swoim życiu nie patrzył i nie żył przez pryzmat praw Bożych.

O Słowie, o Jego pobycie na Ziemi obecnie nie ma co mówić, gdy dopiero po burzy, po przejściu zniszczenia nastaje Światło, lecz zdecydowana większość całej ludzkości już tej łaski nie doświadczy, gdyż ciemności mocno zanurzyły w nich swe szpony i porwały w przepaść rozumowego życia z piekła rodem, to już dla nich koniec, przed utratą świadomości muszą całe zło na sobie jeszcze raz przeżyć, lecz na nich już nie patrzmy, oni już swój tragiczny koniec wybrali, są martwi, a są to ziemskie miliardy.

Dla wszystkich, którzy czują w sobie prawdziwą tęsknotę do Światła nadszedł czas radosnego czynu, pokażcie swym czynem, słowem i myślą swój stosunek do Światła prawdziwy, i wykorzystajcie Siłę Światła do wzlotu, aby wraz z Sądem pozostać z czystą swoją życiową kartą.

I obojętnie gdzie na tej Ziemi mieszkacie, gdy serca swoje otworzycie na miłość to już przy was stoi Światło, w ten sposób jest przy was, wy wykorzystajcie tą Siłę do swojego wzlotu i pokażcie bliźniemu, że go kochacie pomagając słowem wyjść z szarości jego codziennego dnia.

Przyjmujcie Siłę, Światło świadome siebie, każdemu pomoże, kto tej pomocy mocno chce.

Nadchodzi dzień 29 grudnia, dzień Promiennej Gwiazdy, Święto Róży, to dzień, w którym Miłość zagląda do każdej otwartej duszy, a żywo dziś na Ziemi wśród was znów Jest!

Dziękujcie Stwórcy za łaskę życia na tej Ziemi swym codziennym pełnym przeżywania bycie!